مسجد النبی با وسعتی حدود چهارده هزار متر مربع، یکی از بزرگترین مسجدهای ایران محسوب میشه. این مسجد در دوره قاجاریه، به فرمان آقا محمد خان ساخته شده و در دوره فتحعلی شاه تجدید شده. البته ظاهرا شواهدی وجود داره که این مسجد دوره صفوی هم وجود داشته.
بقعه چهار انبیاء یا پیغمبریه محل دفن چهار پیامبر قوم بنی اسرائیل هست. اسم این چهار پیامبر «سلام»، «سلوم»، «سهولی» و «اقلیا» ذکر شده. طبق روایت های تاریخی این چهار پیامبر الهی که سال ها مورد آزار و اذیت قوم بنی اسرائیل قرار داشتند، تصمیم به مهاجرت به نواحی داخلی فلات ایران و ایالت «ماد» می گیرند.
این مسجد به نوشته تاریخ یکی از بزرگترین مساجد ایران بوده . بنای اولیه مسجد در قرون اولیه اسلامی ساخته شده و به تدریج در دوره های مختلف تکمیل شده
مسجد جامع در خیابان سپه واقع شده و روبروی درب اصلی ساعت خورشیدی جالبی قرار داده شده
شاید کمتر کسی باشه که بدونه امام رضا یه فرزند داشته که تو قزوین دفن شده. از جمله خودم که وقتی توی حرم امامزاده حسین بودم و نسب ایشون رو مطالعه می کردم به این جمله برخوردم که امامزاده حسین ابن علی ابن موسی الرضا (ع) یعنی فرزند مستقیم و بی واسطه امام
با تعجب از خادم اونجا پرسیدم تا جایی که می دونیم امام رضا تنها یه پسر داشتن که همون امام جواد (ع) هست، پس جریان این امامزاده چیه. ایشون هم توجه ما رو به نوشته ای که ورودی ضریح نصب شده بود جلب کرد که قضیه رو روشن می کرد.
حدود چهار کیلومتر که از حرم دور بشیم وارد مکانی میشیم که قتلگاه امامزاده ست.
از دروازه که وارد شدیم چند ساختمان و حسینیه اطرافمون بود که بعد از عبور از اونها به دامنه کوه رسیدیم. این منطقه جاییه که به دستور حاکم وقت سپاه کوچک و صد نفره امامزاده رو محاصره می کنن، به اونها حمله می کنن و همگی رو به شهادت می رسونن. بعد هم سر امامزاده رو از تن جدا و به دارالخلافه می فرستند. این جریان که 55 سال بعد از عاشورا اتفاق می افته و یادآور مظلومیت امام حسینه باعث شده اینجا به کربلای ایران معروف بشه.